Patrząc z perspektywy czasu... Czy ja mając 15 lat byłem podobnie zjebany?

Nie mogę się oprzeć gdy słucham takiego pierdolenia. Jesli nie wiesz co powiedzieć, mów o pogodzie, klimacie i innych bzdurach. Ale nie wchodź w tematykę społeczną gówniarzu. Zwłaszcza, gdy mówisz o prawach człowieka i prawach kobiet na jednym wdechu. Chyba, że w obecnej poprawno-politycznej nowomowie, kobieta to już nie człowiek.

To tylko dowodzi, że edukacja schodzi na psy i tworzy takie intelektualne kadłubki. Żadnych przemyśleń, tylko wyświechtane slogany powtarzane wzorem papugi. Można gadać o niczym i czas antenowy zleci. Po co komu treść jak wystarczy sama forma.

Ma 15 lat, jest aktywistą i trafił do grona 100 najlepszych uczniów świata. "Czuję, że muszę działać".

ZOBACZ i dowiedz się więcej⤵️https://t.co/SZYsGtjxUg pic.twitter.com/IcDq1jnVhk

— tvn24 (@tvn24) November 2, 2023

Co jest nie tak z ludźmi? Czy większymi zjebami są protestujący aktywiści, czy zwyrol, kóry do nich strzela, gdyż blokuja mu przejazd.

Pytanie "Co jest nie tak z ludźmi? Dlaczego tyle agresji?" jest gorzkim odzwierciedleniem narastających napięć społecznych, które czasem prowadzą do tragicznych wydarzeń. Wtorkowe zdarzenie na autostradzie panamerykańskiej w dystrykcie Chame w Panamie rzuca światło na problematykę konfrontacji wartości ochrony środowiska z osobistymi frustracjami i przekonaniami jednostek. Ekoaktywiści, którzy zablokowali trasę, byli motywowani chęcią ochrony terenów naturalnych przed eksploatacją przez kanadyjską firmę górniczą. Ich działania miały na celu zwrócenie uwagi na długoterminowe skutki takiej inwestycji dla środowiska, które ma kluczowe znaczenie nie tylko dla regionu, ale i dla globalnej ekologii.

Większy kawałek nagrania z sytuacji w Panamie, gdzie Kenneth Darlington zabił dwóch aktywistów blokujących drogę. pic.twitter.com/vMeWZgltsW

— coolfonpl 🇵🇱 (@coolfonpl) November 9, 2023

W obliczu tego protestu, Kenneth Darlington, 77-letni emerytowany prawnik i profesor uniwersytecki, postanowił samodzielnie interweniować. W konfrontacji, która nastąpiła, Darlington posunął się do skrajnych działań, które zakończyły się śmiercią dwóch osób. Ten dramatyczny obrót spraw jest alarmującym sygnałem, jak daleko mogą sięgać ludzkie emocje, gdy dochodzi do zderzenia różnych światopoglądów i interesów.

Bezsensowna przemoc, która pojawiła się w tej sytuacji, prowokuje do refleksji nad rolą, jaką w społeczeństwie pełni dostęp do broni. Zwolennicy prawa do posiadania broni argumentują, że jest to podstawowy element obrony osobistej i gwarancji wolności, jednak przypadki takie jak ten wskazują, że łatwość, z jaką broń może być wykorzystana w chwili gniewu lub frustracji, jest poważnym zagrożeniem. Zatrzymanie Darlingtona przez policję i jego tymczasowe aresztowanie to pierwszy krok w procedurze prawnej, która będzie miała za zadanie nie tylko osądzić jego indywidualne działania, ale być może także ocenić szerszy kontekst społeczny i psychologiczny, który do nich przyczynił. To tragiczne wydarzenie otwiera wiele kwestii dotyczących zarówno prawa do protestu, jak i odpowiedzialności za ochronę życia ludzkiego. Jako społeczeństwo musimy się zastanowić, jak możemy lepiej zarządzać konfliktami interesów, unikać eskalacji napięć do przemocy i jak edukować obywateli o odpowiedzialnym posiadaniu i użytkowaniu broni.

Stare składy wagoników Metra Warszawskiego trafiły do Kijowa.

Jeden ze starych składów metra, które Warszawa oddała Kijowowi, odbył dziś jazdę próbną w stolicy Ukrainy 🇵🇱🤝🇺🇦 pic.twitter.com/S3M80L7eNv

— BuckarooBanzai (@Buckarobanza) November 1, 2023

Kijów, stolica Ukrainy, jest miastem partnerskim wielu miast w Polsce i na całym świecie, w tym Warszawy. Partnerskie stosunki między miastami często obejmują różne formy współpracy, wsparcia w trudnych chwilach oraz wymianę doświadczeń w różnych dziedzinach, takich jak zarządzanie miejskie, kultura, edukacja czy transport. Przekazanie używanych składów metra jest przykładem praktycznej pomocy, która może być świadczona w ramach takiego partnerstwa, zwłaszcza gdy jedno z miast znajduje się w potrzebie – na przykład w wyniku konfliktu lub katastrofy. Warszawa, mająca własną sieć metra, mogłaby zdecydować się na przekazanie starszych składów Kijowowi, jeżeli uznano by, że składy te nadal są w dobrym stanie technicznym i mogą być wykorzystane do poprawy lub rozbudowy infrastruktury transportowej w ukraińskiej stolicy. Wsparcie takie jest często również elementem większej pomocy międzynarodowej lub bilateralnej, szczególnie w kontekście sytuacji w Ukrainie po inwazji Rosji na ten kraj w 2022 roku. Polska i inne kraje na arenie międzynarodowej angażowały się w różnorodne działania pomocowe na rzecz Ukrainy, zarówno na poziomie rządowym, jak i lokalnym. Przekazanie składów metra może być także częścią szerszych inicjatyw pomocy technicznej, obejmujących również szkolenia dla personelu, dostarczanie części zamiennych czy wsparcie w utrzymaniu infrastruktury. Jest to przykład solidarności międzynarodowej, gdzie dobra używane, ale wciąż funkcjonalne, znajdują nowe zastosowanie i przyczyniają się do poprawy życia mieszkańców miasta partnerskiego.

Gdzie są twoje marzenia?

Kiedy byłeś młodszy, gwiazdy w niebie były twoim przewodnikiem, a serce tętniło nieskończonymi możliwościami. Marzenia, które sprawiały, że czułeś się żywy, gotowy podbijać świat. Więc gdzie one teraz są?

W życiu przychodzi taki moment, kiedy zaczynamy kwestionować nasze pragnienia, podważać nasze ambicje. Słuchamy głosów mówiących "to niemożliwe", "bądź realistą". Ale czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, skąd te głosy pochodzą?

Zamiast skupiać się na tym, co inni myślą, przypomnij sobie, jakie było twoje największe marzenie. Czy porzuciłeś je, bo było zbyt trudne? Czy może po prostu dałeś się przekonać, że nie jesteś do tego stworzony?

Pamiętaj, twoje marzenia są ważne. Są twoją esencją, tym co naprawdę pragniesz osiągnąć. Wystarczy odnaleźć w sobie odwagę, by je ścigać i przekształcić w rzeczywistość.

Koniec pracy

Cześć wszystkim!

Zbliża się dla mnie wyjątkowy dzień, pełen radości i ulgi. Z radością informuję, że z końcem października opuszczam swoją obecną pracę! To dla mnie ogromna ulga, gdyż przez długi czas męczyłem się z brakiem kompetencji moich przełożonych.

Nie jestem jedyną osobą, która doświadczyła frustracji z powodu niekompetentnych liderów. Wielu z nas może zrozumieć, jak to jest pracować pod czyimś kierownictwem, gdy nie mają one niezbędnej wiedzy i umiejętności. To może wpływać na naszą motywację, efektywność i satysfakcję z pracy. Mam wrażenie, że dobór kardy zarządzającenj w moim departamencie opiera się na kluczu, by nie zagrozili pozycji szefa. Tylko zakompleksiony człowiek może tak dobierac sobie wspólpracowników.

Ale wrócę do mej radości.

Przez ten okres doświadczyłem wielu trudności i frustracji. Często musiałem podejmować decyzje samodzielnie, ponieważ nie mogłem polegać na wsparciu i wskazówkach swoich przełożonych. Często czułem się zdezorientowany i bezradny w obliczu trudności, które napotykałem na swojej drodze. Choć najgorsze było, gdy taką "pomoc" dostałem a gdy okazała się pochopna i błędna, wtedy osoba nadzorująca wypierała się swego udziału w decyzji i całą winą obarczała mą skromną osobę.

Jednak teraz, gdy zbliża się koniec października, czuję się jak ptak opuszczający klatkę. Mogę odetchnąć i rozpocząć nowy rozdział w moim życiu zawodowym. Otwierają się nowe możliwości i perspektywy, które napawają mnie optymizmem. Cieszę się, że będę mógł podjąć pracę, w której będę otoczony kompetentnymi i inspirującymi liderami.

Chciałbym podziękować wszystkim, którzy wspierali mnie w tym trudnym okresie. Wasze wsparcie, motywacja i dobre rady były dla mnie nieocenione. Bez Was nie dałbym rady przetrwać i podjąć decyzję o odejściu. Dziękuję!

Dla wszystkich, którzy obecnie doświadczają podobnych trudności, chciałbym przekazać jedno ważne przesłanie: nie tracicie nadziei. Szukajcie możliwości zmiany, rozwijajcie swoje umiejętności i otwórzcie się na nowe wyzwania. Każdy z nas zasługuje na pracę, która nas inspiruje i rozwija.